ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ. Βακχείου του Απολλωνιαδίτου

Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει πραγματική ανεξιθρησκία, ισονομία και ελευθερία θρησκευτικής λατρείας. Υπάρχει ως επίσημη επικρατούσα θρησκεία η Ορθοδοξία και μετά κωλυμάτων επιτρέπεται η λατρεία των γνωστών μόνον Μονοθεϊστικών θρησκειών. Στις γνωστές θρησκείες περιλαμβάνονται πολλές θρησκείες, μεταξύ αυτών και θρησκείες των μεταναστών, όχι όμως η Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Η Πατρώα Ελληνική Θρησκεία δεν θεωρείται γνωστή με τις όποιες νομικές προεκτάσεις έχει ο όρος σήμερα στην Ελλάδα, και άκουσον άκουσον για την έγκριση αυτή απαιτείται άδεια από την Εκκλησία της Ελλάδας ενώ αυτή θα έπρεπε να εκδίδεται από Ανεξάρτητη Αρχή. Είναι δίκαιο αίτημα η καθιέρωση και στην Ελλάδα του νομικού προσώπου «Θρησκευτική Ένωση», το οποίο θα επιτρέψει επιτέλους στις θρησκείες να εκφράζονται ως τέτοιες, αντί να «στριμώχνονται» υποχρεωτικά σε άλλες νομικές μορφές, τυπικά άσχετες με την θρησκευτική σφαίρα.

Η χριστιανική θρησκεία που αυτοαποκαλείται θρησκεία της αγάπης, που δεν αγγίζει την γενναία Ελληνική ψυχή και που μεταμορφώνει τους Έλληνες σε αμνούς και ποιμένες παγκοσμιοποίησης, μας αγνοεί, αγνοεί την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία, την αποκαλεί ειδωλολατρία και δηλώνει ότι δεν υπάρχει τίποτα που να πιστοποιεί την συνέχεια της ως σήμερα διότι οι «Μέγιστοι Αυτοκράτορες» Κωνσταντίνος, Θεοδόσιος και Ιουστινιανός με τις καθ’ υπόδειξή της, αποφάσεις και καταστροφές κάθε τι του Ελληνικού, έβαλαν την ταφόπλακα στον Ελληνισμό. Αποδέχεται ως κυρίαρχο θρησκευτικό χαρακτηριστικό προσδιορισμού της έννοιας της θρησκείας, την θεοπνευστία ποίων; των αμόρφωτων προφητών, νομάδων και ψαράδων οι οποίοι τι το σωστό επί του μεταφυσικού αυτού θέματος θα μπορούσαν να διατυπώσουν με τις μερικές δεκάδες λέξεων χρησιμοποιούσαν και την όποια παιδεία τους. Δεν διατύπωναν θεόπνευστα θέματα αλλά αυθαίρετες σκέψεις του υποβαθμισμένου γνωστικού πεδίου τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ιδικά τους, αλλά εμβόλιμα από τους παγκόσμιους διαχρονικούς εξουσιαστές της ανθρωπότητας και μεταγενέστερα. Και η θρασύτητα και η υποκρισία στο έπακρο. Ένα ψέμα για να είναι πιστευτό πρέπει να είναι μεγάλο. Αγνοεί και απαξιοί φιλοσόφους που προσέγγισαν το θείο με ορθολογισμό, τις επιστημονικές αρχές και αξιώματα τα οποία η διεθνής επιστημονική κοινότητα και ο πνευματικός κόσμος εφαρμόζει σήμερα σε κάθε επιστημονική έρευνα. Παρ’ όλο αυτά οι τρεις μεγάλοι φωστήρες Βασίλειος, Γρηγόριος και Χρυσόστομος σπούδασαν στην Ακαδημία του Πλάτωνα τον Ορθό Λόγο την Ελληνική Φιλοσοφία και δεδομένου, ότι αφότου έκλεισαν την Ακαδημία του Πλάτωνος δεν αναδείχθηκε κανείς άλλος του επιπέδου των τριών αυτών φωστήρων.

Μας αποκαλούν ειδωλολάτρες, ενώ έχουμε σωστή λεκτική, εννοιολογική, νοητική και οντολογική συγκρότηση, αποδίδουμε λατρεία στους αναπαριστάμενους θεούς των αγαλμάτων, χωρίς να γινόμαστε οστεολάτρες, εικονολάτρες ή πετρολάτρες, όπως οι χριστιανοί, καθόσον και ο Ηράκλειτος είπε: «Όσοι λατρεύουν τ’ άψυχα για θεούς δεν διαφέρουν από κάποιον που πιάνει συνομιλία με τους τοίχους» που σημαίνει ότι οι Έλληνες γνώριζαν ότι λάτρευαν τους αναπαριστάμενους θεούς και όχι το υλικό κατασκευής τους.

Ειδωλολάτρες είναι οι ίδιοι οι χριστιανοί γιατί αυθαιρετούν, γιατί χρησιμοποιούν ξύλα και οστά για φυλακτά για καθαγίαση ιερών, οι οπαδοί του προσκυνούν παγκάρια χωρίς εικόνες, γιατί στο σκεπτικό της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας(Α.Ο.Ε.Ε.) επικρατεί αυθαιρεσία λεκτική, εννοιολογική, νοητική και οντολογική, γιατί συγχέει τον άνθρωπο με τον θεό, γιατί το επίθετο θεός το χρησιμοποιεί σαν ουσιαστικό με το όνομα Θεός του θεού της, γιατί στο Βυζάντιο αιώνες κράτησε η δογματική διαμάχη μεταξύ εικονοκλαστών-εικονομάχων αν πρέπει οι Χριστιανοί να προσκυνούνε το εικονιζόμενο πρόσωπο ή το ίδιο το υλικό των εικόνων. Αυθαιρεσία επικρατεί και στην ερμηνεία της Βίβλου, σαν να γράφηκε σε μια υποδεέστερη της Ελληνικής γλώσσας, όπου ή κάθε λέξη της, την εποχή που γράφηκε είχε διαφορετική από την επικρατούσα έννοια, δηλαδή όπως βολεύει η ερμηνεία της. Αυτή η αυθαιρεσία σηματοδοτεί και την θεολογία της, την ανύπαρκτη κατ’ ουσία θεολογία της, την οποία προσπάθησε να αναπτύξει στους πρώτους αιώνες οικειοποιούμενη την θεολογία του Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Στωικών, Πρόκλου, Νεοπλατωνικών και άλλων. Οι τρεις μεγάλοι φωστήρες της, ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος, και ο Χρυσόστομος που σπούδασαν στη Ακαδημία του Πλάτωνα και οι μετέπειτα Οικουμενικές Σύνοδοι, με βαρύτατες ποινές επέβαλαν τα ανθελληνικά, αυθαίρετα, αναπόδεικτα και αντικρουόμενα κατά το πλείστον μεταξύ τους χριστιανικά δόγματα, για να αποκτήσουν κάποια θεολογία. Ακόμη και το ιδεολόγημα Ελληνοορθοδοξία συντίθεται από δύο ασύμβατες εννοιολογικά λέξεις. Αυτής του Ελληνισμού δηλαδή της έλλογης πεποίθησης του Ορθού Λόγου, και αυτής της Ορθοδοξίας δηλαδή ορθή δόξα(ενώ δεν υπάρχει τέτοια) του «ορθού χριστιανικού δόγματος», της αυθαίρετης άλογης πίστης. Αυτή η ασυμβατότητα επικρατεί και στη θεολογία της γιατί προσπάθησε να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, το Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα με την επί αξιωμάτων του Ορθού Λόγου δομημένη Ελληνική θεολογία.

Η Βίβλος και τα κείμενα της Ορθοδοξίας βρίθουν ύβρεων, συκοφαντιών, απειλών, στρεβλώσεων, επισήμων καταδικαστικών κειμένων και κατάρας, αναθεματισμού, αφορισμού και ακρότατης απαξίωσης όλων των καλλίστων ειδών, που ξεχειλίζουν από άρνηση, μίσος, απέχθεια και ολοκληρωτική απόρριψη κάθε Ελληνικού, χαρακτηρίζοντας μωρία, πλάνη, μανία, είδωλα, την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία και που τα επικαλούνται ως άλλοθι οι σύγχρονοι Έλληνες απολογητές του ιδεολογήματος του «Ελληνοχριστιανισμού». Απαξίωση των ιδίων των Ελλήνων ως εθνικής οντότητας, των μεγάλων διανοητών-καλλιτεχνών-δημιουργών του Ελληνικού Πολιτισμού, των πολιτιστικών, καλλιτεχνικών και επιστημονικών δημιουργημάτων τους. Με μία λέξη εναντίον του Ελληνισμού ως ιστορικού φαινόμενου, ως έθνους και ως πολιτικής ύπαρξης. Η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος καθιέρωσε επτά αναθεματισμούς που καταλήγουν ο καθ’ ένας σε (…ανάθεμα τρις) κατά του Ελληνισμού και διαβάζονταν έως το 2009 κατ’ έτος την Κυριακή της Ορθοδοξίας σε όλες τις εκκλησίες της Ελλάδος. Αφορισμοί των Ελλήνων αρματολών το 1805, της Μπουμπουλίνας, της Επανάστασης του 1821, τρεις φορές.

Ο Ελληνικός Κόσμος και ο Ελληνισμός το +324 όταν ιδρύθηκε το Βυζαντινό κράτος όχι μόνον δεν έπνεαν τα λοίσθια σαν πνεύμα και τρόπος ζωής, όπως προπαγανδίζουν όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την ιστορική δολοφονία του Ελληνισμού, αλλά με την ανεξάντλητη πολιτιστική ρωμαλεότητά του είχε καταβάλει πνευματικά την Ρώμη, όπως είναι πασίγνωστο. Το Ελληνικό πνεύμα όχι μόνο δεν είχε χρεοκοπήσει αλλά ακμαιότατο γέννησε τον Νεοπλατωνισμό, μια ανώτερη αδογμάτιστη θρησκεία των Ιδεών, της Αλήθειας, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και με αρχές τα αξιώματα του Ορθού Λόγου.

Ο «Μέγας Κωνσταντίνος» με το κλονιζόμενο πνεύμα της πολιτικής εξουσίας της Ρώμης και το διαλυμένο αποσυντεθημένο δογματικό πνεύμα της Σιών, μπροστά στον κοινό κίνδυνο συμμάχησαν, συνωμότησαν και εγκαταλείποντας τις πατρίδες τους που εξελίσσονταν σε τάφους τους, συναντήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και συνέπραξαν στην αθλιότερη ιστορική συμφωνία όλων των εποχών για την νεκρανάστασή τους, με την δολοφονία του Ελληνισμού και την επικράτηση του Χριστιανισμού. Επί τρεις αιώνες αντέστη ο Ελληνισμός στους διωγμούς, στις καταστροφές, στον πνευματικό εξοστρακισμό, στην εννοιολογική παραποίηση της Ελληνικής Γλώσσας και στον δογματικό στραγγαλισμό της Ελληνικής σκέψης για να καταντήσει ο Έλληνας από τον +4ον έως τον +7ον αιώνα, ένα άβουλο και σχιζοφρενικό ον. Η Ευρώπη περιέπεσε στο βαθύτατο μεσαίωνα. Οι προχριστιανικοί Έλληνες και ο Ελληνισμός ως σκέψη και ζωή, υπήρξαν το μοναδικό εμπόδιο στη επιβολή του αυθαίρετου, Ιουδαιοχριστιανικού δογματισμού. Η πολεμική αυτή του Χριστιανισμού συνεχίζεται αδιάλειπτα έως σήμερα γιατί τα σκοταδιστικά αυτά δόγματα είναι η κολώνα του Χριστιανισμού και των πατρώνων του διεθνών εξουσιαστών «νταβατζήδων πλούτου και ιδεών».

Έως και σήμερα βάλλεται με πρωτοφανές μένος από όλο το χριστιανικό ιερατείο και τους ανώτατους θεολόγους της με σαθρά χριστιανικά λογοπαίγνια και εννοιοπαίγνια η αδογμάτιστη Ελληνική θεώρηση του κόσμου η ελεύθερη σκέψη του, η οποία απορρίπτει τη χριστιανική παγκοσμιοποίηση, τον χριστιανικό εθνισμό και οδηγεί τον άνθρωπο στη πρόοδο στην αναγέννηση και ανέλιξη σε ανώτερα πνευματικά πεδία.

Ιδού τι δηλώνουν οι Ιεράρχες και Ανώτατοι Καθηγητές θεολογίας του Χριστιανισμού.

Δόγματα στον Χριστιανισμό σημαίνει ηθικά διδάγματα, θρησκευτικές δοξασίες, μη επιδεχόμενες αμφισβήτηση του κύρους αυτών, ανώτερα πάσης κρίσης. Δόγματα στον Χριστιανισμό σημαίνει ηθικά διδάγματα, θρησκευτικές δοξασίες, μη επιδεχόμενες αμφισβήτηση του κύρους αυτών, ανώτερα πάσης κρίσης(επιβλήθηκαν υποχρεωτικά από τις Οικουμενικές Συνόδους σαν θεόπνευστα).

Σε 170 και πλέον ανέρχονται τα δόγματά του.

Την ενότητα της εκκλησίας απαρτίζουν:

1) Η μία πίστη. Υπάρχει μία πίστη και όποιος διαστρεβλώνει ένα δόγμα γίνεται αιρετικός και τίθεται εκτός εκκλησίας.

2) Η μία θεία λατρεία.

3) Το ένα διοικητικό πολίτευμα. Το ορθόδοξο πολίτευμα είναι ιεραρχικό και συνοδικό. Οι σχισματικοί, όσοι δηλαδή προσβάλουν το πολίτευμα αυτό, αποκόπτονται όπως και οι αιρετικοί από τους κόλπους της εκκλησίας.

Δηλαδή εκτός της Δικτατορίας του δόγματος γιατί δε αλλάζει θεωρούνται αλάνθαστες οι αποφάσεις υπάρχει θεσμοθετημένο και ορθόδοξο διοικητικό πολίτευμα, ένας θεόπνευστος, πνευματικός, Δικτατορικός Χριστιανικός Εθνισμός. Τι σχέση μπορεί να έχει αυτός με τη Δημοκρατία και την Ελευθερία;

Σε 3000 περίπου ανέρχονται οι αιρέσεις του Χριστιανισμού εξ’ αιτίας των αυθαίρετων και αναπόδεικτων δογμάτων.

Ανάγκη αναβάθμισης και πολύ περισσότερο ολοκληρωτικής απόρριψης δεν είχε ο Ελληνισμός. Ανάγκη αναβάθμιση έχει η Α.Ο.Ε.Ε. η οποία συνεχίζει να εφαρμόζει τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων. Δεν πρόκειται να αλλάξει με την κυριολεξία του λόγου, ούτε έναν τόνο που θα αλλοιώσει το νόημα των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων. Για να γίνει αλλαγή σε απόφαση οικουμενικής συνόδου απαιτείται απόφαση ομόφωνη όλων των εκκλησιών με οικουμενική σύνοδο. Η τελευταία οικουμενική σύνοδος η 9η έγινε το έτος +1341. Οι αποφάσεις τους δημιούργησαν την πρώτη παγκοσμιοποίηση, τον Χριστιανικό Εθνισμό με το Ιερατείο του να συνεχίζει να εφαρμόζει πιστά τα αφύσικα και μη ανθρωπιστικά χριστιανικά δόγματα.

Την έννοια των θεών, τι είναι δηλαδή οι θεοί προσδιόρισαν οι Έλληνες Φιλόσοφοι από αρχαιοτάτων χρόνων και την εξέλιξαν σε πιο ακριβείς και σαφέστερους ορισμούς με τον Νεοπλατωνισμό. Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία δεν έχει δόγματα, αλλά αξιώματα. Η θεολογική της θεώρηση δεν είναι στατική αλλά δυναμική και εξελισσόμενη, όχι όπως η χριστιανική, θεόπνευστη, στατική, αναχρονιστική και εξωπραγματική, η οποία παραμένει η ίδια όπως διατυπώθηκε πριν 1500- 1700 έτη. Η σύγχρονη επιστημονική έρευνα επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα της Ελληνικής θεολογίας η οποία με τις επιστημονικές γνώσεις της εποχής, διατύπωσε την Ελληνική κοσμοθέαση και την οντολογική ύπαρξη των θεών της, με φιλοσοφική και ορθολογική τεκμηρίωση.

Ειδωλολατρία δεν υπήρξε στην κλασική Ελλάδα διότι η φιλοσοφική και επιστημονική συγκρότηση των φιλοσόφων δεν επέτρεπε λεκτική, εννοιολογική, νοητική και οντολογική σύγχυση. Δεν επικρατούσε ο άκαμπτος χριστιανικός δογματισμός στον τύπο της λατρείας όπου όποιος δεν υπακούει στο δόγμα αποβάλλεται σαν αιρετικός.

Ο χριστιανισμός αγνοεί και απαξιοί φιλοσόφους που προσέγγισαν το θείο με ορθολογισμό, τις επιστημονικές αρχές και αξιώματα των οποίων, η διεθνής επιστημονική κοινότητα και ο πνευματικός κόσμος εφαρμόζει για την εύρεση της αλήθειας είτε επιστημονικής είτε θεολογικής παρά το γεγονός ότι την απόδειξη εφαρμόζει και ο Χριστιανισμός στη τεκμηρίωση της θεολογίας του έστω και δογματικά.

Από το Νεότερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό του Ηλίου αντιγράφουμε Τι σημαίνει είδωλο και τι ειδωλολατρία.

Είδωλον. Μορφή, ομοίωμα. Εικών εξ’ αντανακλάσεως ή διαθλάσεως του φωτός εις το ύδωρ ή κάτοπτρον. Την εις την διάνοιαν εικόνα, την ιδέαν, την έννοιαν, ιδίως στους Στωϊκούς, επίσης φάντασμα του νου, φαντασία(Πλάτωνος Φαίδων 66) εν αντιθέσει προς το αληθές. Εις τους μεταγενεστέρους εσήμαινεν ομοιώματα, αγάλματα θεών λατρευομένων υπό των εθνικών.

Θρησκειολογία. Είδωλα απεκλήθησαν διάφορα αντικείμενα, εις τα οποία επίστευον οι πρωτόγονοι άνθρωποι ότι υπάρχει κάποια υπεράνθρωπος δύναμις δεσπόζουσα της ζωής και κυριαρχούσα επί της τύχης των ανθρώπων.

Φιλοσοφία. Εκ της Πλατωνικής αντιλήψεως του ειδώλου ως φαντασίας εις αντίθεσιν προς το πραγματικόν, το αληθές, προήλθον εις την νεωτέραν φιλοσοφία...

Φυσική. Εις την οπτικήν ονομάζεται είδωλον ενός φωτεινού σημείου, η δια φακών ή κατόπτρων επιτυγχονομένη συνένωση των φωτεινών ακτίνων, αι οποίαι εκπορεύονται από το σημείο αυτό εις έτερον σημείον.

Ειδωλολατρία. Η λατρεία των ειδώλων τα οποία θεωρούνται όχι απλώς ως σύμβολα αλλ’ ως αυτή αύτη η θεϊκή δύναμις. Η λατρεία που απονέμεται από τον πρωτόγονο άνθρωπον εις τα εξ οιασδήποτε ύλης, ξύλου, λίθου, μετάλλου και άλλων ουσιών παντοειδή και ποικιλόμορφα ομοιώματα, σαν να είναι αυτά έμψυχοι μορφαί ή εικόνες της θεότητος, εις τας οποίας υπάρχουν μυστηριώδεις δυνάμεις.

Παραθέτουμε δώδεκα θεολογικά παραδείγματα, για να καταλάβουμε ποιοι είναι οι ειδωλολάτρες και ποια θρησκεία είναι ειδωλολατρία. Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία ή ο Χριστιανισμός.

1. Η Φιλοσοφία οι Επιστήμες και η Θεολογία είναι επιτεύγματα των Ελλήνων. Ως αρχές στηρίζονται σε αξιώματα και ως μεθοδολογία έχουν τον Ελληνικό Ορθό Λόγο, τον ορθολογισμό την έλλογο πεποίθηση. Στο αξίωμα η απάντηση είναι μία και καθολική χωρίς εξαιρέσεις εύκολα ελέγξιμη. Συνεπώς οι Έλληνες είχαν επίγνωση ότι δεν λάτρευαν τα αγάλματα για θεούς αλλά τους αναπαριστάμενους θεούς όπως διατυπώνεται αυτό από όλους. Ο Ηράκλειτος είπε: «Όσοι λατρεύουν τ’ άψυχα για θεούς δεν διαφέρουν από κάποιον που πιάνει συνομιλία με τους τοίχους». Στο χριστιανικό δόγμα με την άλογο πίστη «πίστευε και μη ερεύνα», οι απαντήσεις είναι πολλαπλές, χωρίς να αποδεικνύεται ποια είναι η αληθής, ποια είναι ή όχι η πραγματική. Επειδή η επιλογή είναι τουλάχιστον αυθαίρετη, στατιστικά οι μισές τουλάχιστον δογματικές θεολογικές θέσεις είναι λανθασμένες και συνεπώς έχουμε ειδωλολατρία.

2. Στο Βυζάντιο επί ένα και πλέον αιώνα κράτησε η διαμάχη μεταξύ εικονοκλαστών και εικονομάχων. Αυτή καθαυτή η δογματική αυτή διαφορά προκάλεσε πολεμική διαμάχη θρησκευτικής λατρείας μεταξύ των αναπαριστάμενων προσώπων ή των των ίδιων των υλικών των εικόνων τους. Ειδωλολατρική διαμάχη.

3. Τεμάχια εικόνων, σταυρών και σταυροί χρησιμοποιούνται για φυλακτά. Οστά αγίων για την καθαγίαση των εκκλησιών και χρήση λατρείας. Υπάρχουν μάλιστα και ειδικές προσευχές προκειμένου να προσδώσουν σ’ αυτά μεταφυσικές ιδιότητες. Είναι ειδωλολατρία.

4. Ο Χριστιανισμός πιστεύει ότι ο άρτος και ο οίνος μετατρέπεται με την λειτουργία σε σάρκα και αίμα του ιδρυτή της. Χρησιμοποιείται ως θαυματουργικό με μεταφυσικές ιδιότητες. Είναι ειδωλολατρία γιατί παραμένουν άρτος και οίνος.

5. Ο αγιασμός των υδάτων. Χρησιμοποιείται ως θαυματουργικό με μεταφυσικές ιδιότητες. Είναι ειδωλολατρία γιατί παραμένει κοινό ύδωρ.

6. Ο Χριστιανισμός ταύτισε το επίθετο με το όνομα και το θεός το έκανε Θεός ως όνομα της Άρρητης Αρχής. Ενώ η Άρρητη Αρχή το όντως Όν, το Εν στην Ελληνική Θρησκεία είναι ακατάληπτο είτε αποφατικά είτε καταφατικά, ο Χριστιανισμός στο Θεό του δίδει αυθαίρετα συγκεκριμένες καταληπτές ιδιότητες και συγχρόνως τον αποκαλεί ακατάληπτο. Του αποδίδεται αυθαίρετη ψευδής εικόνα. Είναι ειδωλολατρία.

7. Ο Χριστιανισμός πιστεύει ότι ο ιδρυτής της, ένας άνθρωπος είναι υιός του Θεού ομοούσιος με τον «πατέρα» του, χωρίς να γνωρίζει ποιες είναι οι ιδιότητες του ακατάληπτου Θεού της. Ο ιδρυτής της είναι ένα ψευδές είδωλο θεού και η λατρεία του ειδωλολατρία. Άνθρωπος ως υιός του Θεού δεν υπήρξε ποτέ, ούτε και ποτέ θα υπάρξει, διότι είναι δύο διαφορετικά ασύμβατα μεταξύ τους ενεργειακά πεδία. Είναι ειδωλολατρία.

8. Οι δώδεκα απόστολοι και οι άγιοι λατρεύονται σαν Θεός. Είναι ειδωλολατρία γιατί είναι άνθρωποι και όχι Θεός. Είναι ειδωλολατρία.

9. Η μητέρα του ιδρυτή της λατρεύεται σαν μητέρα του Θεού. Η εννοιολογική παρανόηση και η ειδωλολατρία στο έπακρο.

10. Η φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτος δεν αποτελεί απόδειξη του Θεού αφού ουδείς τον είδε ή τον γνωρίζει ώστε να υπάρξει ταυτοποίηση. Είναι ειδωλολατρία.

11. Ένα τυχαίο πουλί που πετούσε ταυτίστηκε με το χριστιανικό άγιο πνεύμα «εν είδη περιστεράς». Εκτός του ότι δεν γνωρίζουμε τι είναι ακριβώς το «άγιο πνεύμα», ένα περιστέρι δεν είναι το «άγιο πνεύμα». Είναι ειδωλολατρία.

12. Ανάσταση του νεκρού σώματος του ιδρυτή της. Και πού πήγε. Στους ουρανούς πως έζησε. Νεκρός είναι αυτός που δεν επανέρχεται στη ζωή. Αν επανήλθε στη ζωή τότε δεν ήταν νεκρός. Έγινε ότι γίνεται σε κάθε άνθρωπο που πεθαίνει. Βγήκε η ψυχή του. Όλα τα οργανικά υλικά σώματα των όντων είναι φθαρτά. Αφού ένα νεκρό σώμα λατρεύεται σαν αναστημένο είναι ειδωλολατρία.

Αυτά αποδεικνύουν ότι η θεολογία του Χριστιανισμού επειδή είναι παραχαραγμένη εννοιολογικά είναι ειδωλολατρία. Η εννοιολογική παραχάραξη αποκαλείται μεταφορικός λόγος δηλαδή αποδίδονται διαφορετικές κατά περίπτωση έννοιες αντί της καθιερωμένης. Ο λόγος του Χριστιανισμού είναι άλογος, παράλογος, αυθαίρετος, παραπλανά και εκμεταλλεύεται τον απλοϊκό λαό με την τρομοκρατία του αγνώστου και τον φόβο του θανάτου. Οι πραγματικοί χριστιανοί ,όπως πρέπει να συμπεριφέρονται σύμφωνα με την Δογματική και τους Οικουμενικούς κανόνες, είναι ελάχιστοι. Ποιος είναι ο ειδωλολάτρης, ο ορθολογιστής Έλληνας ή ο Χριστιανός με την αυθαίρετη και εσφαλμένη εννοιολογική παραχάραξη των εννοιών του θεού και της θεολογίας του. Οι θεοί μας έτσι όπως ορίζονται είναι αληθινοί, το οντολογικό συμπέρασμα μιας αξιωματικής θεολογίας τεκμηριωμένοι λεκτικά, εννοιολογικά, νοητικά, και οντολογικά.

Σαν καρκίνωμα έχει ριζώσει ο Χριστιανισμός μέσα στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας μας σε κάθε έκφανση της ζωής και της σκέψης μας. Ως δύναμη κρούσης του ο Χριστιανισμός κραδαίνει το πλήθος των αδαών οπαδών του με την άλογο πίστη τους και τους ανώτατους ιεράρχες και θεολόγους να δηλώνουν πίστη στο άλογο δόγμα και ότι είναι πρώτα Χριστιανοί και μετά Έλληνες. Έχει θέσει κάθε άλλη θρησκεία στην Ελλάδα, χωρίς πλαίσιο νομιμότητας, ελευθερία λατρείας και δημοκρατικής θρησκευτικής ζωής. Οικειοποιήθηκαν και μονοπωλούν τον Ελληνισμό, ποιοι, αυτοί που τον πολέμησαν και τον πολεμούν ανηλεώς. Κάθε τι μη Ορθόδοξο το απορρίπτει ως μη Ελληνικό. Η αηθέστερη επίθεση του μαύρου δογματισμού εναντίον του ανεσπέρου Απολλωνίου φωτός του Ελληνισμού. Και η ανώτερη πνευματική διανόηση της Ελλάδας κωφεύει. Ποίοι είναι αυτοί, και εν ονόματι ποίας ανθρωπιστικής αρχής αποφασίζουν έτσι; Είναι οι θεόπνευστοι δολοφόνοι του Ελληνισμού που με σημαία τον Ιουδαιοχριστιανικό δογματισμό διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν αναίσχυντα κατά τον πλέον αήθη τρόπο το μέγιστο ανοσιούργημα όλων των εποχών.

Επιβάλλεται ο διαχωρισμός Εκκλησίας Κράτους, το ταχύτερο, να κατοχυρωθεί πραγματική ανεξιθρησκία και να παραχωρηθεί στις δύσκολες ημέρες που περνάει η πατρίδα μας το αναλογούν μερίδιο της εκκλησιαστικής περιουσίας στον ιδιοκτήτη της Ελληνικό Λαό.