΄΄ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ΄΄ ΚΕΛΣΟΥ. Επιλογή Βακχείου του Απολλωνιαδίτου

Πρόλογος

Το έργο του Κέλσου ΄΄Αληθής Λόγος΄΄ γραμμένο το +178 στην αυθεντική του μορφή χάθηκε. Κατά ευτυχή όμως συγκυρία σώθηκε από τον χριστιανό κατηχητή Ωριγένη ο οποίος, προκειμένου να τον αντικρούσει, τον παρέθεσε μέσα στο απολογητικό του έργο ΄΄Κατά Κέλσου΄΄, σχεδόν ως είχε γραφεί. Θεωρείται ότι σώθηκε περίπου στο 80-90%.

Ο Κέλσος στο έργο του υπερασπίζεται τον Ελληνισμό και αντλώντας επιχειρήματα από την Ελληνική Φιλοσοφία, την Ιστορία και την Θρησκειολογία δίνει την συγκροτημένη εννοιολογικά Ελληνική απάντηση σε ένα δόγμα που το θεωρεί προϊόν βάρβαρης και απολίτιστης σκέψης. Ανατρέπει τον μύθο περί ελληνοχριστιανισμού καταδεικνύοντας το χάσμα ανάμεσα στο Ελληνικό Πνεύμα και τον Χριστιανισμό. Όλα τα έργα που αντιμαχότανε τον Χριστιανισμό καταστραφήκανε, μεταξύ αυτών και το δεκαπεντάτομο έργο ΄΄Κατά Χριστιανών΄΄ του Πορφύριου με ειδικό διάταγμα του Θεοδόσιου με εξαίρεση τα έργα του Ιουλιανού και τον ΄΄Αληθή Λόγο΄΄. Ο ΄΄Αληθής Λόγος΄΄ είναι μνημειώδες έργο αποδεικτικής λογικής απέναντι στο δόγμα, δηλαδή πως με μια δομημένη αποδεικτική και εννοιολογική συγκρότηση ο Κέλσος ανατρέπει το μονοδιάστατο χριστιανικό δόγμα αυθαίρετο χωρίς ακριβή εννοιολογία λέξεων, τον μεταφορικό λόγο, την άτακτη σκέψη, αφού σε πολλές βασικές λέξεις των θεολογικών χριστιανικών κειμένων αποδίδονται κατά το δοκούν και την περίσταση αυθαίρετα πολλαπλές έννοιες. Ο ΄΄Αληθής Λόγος΄΄ διατυπώνει τον Ορθό Λόγο απέναντι στην «ορθή δόξα-δόγμα» και για να κυριολεκτήσουμε με δομημένη αποδεικτική λογική με συγκροτημένη εννοιολογία καταρρίπτει την ασάφεια, την αυθαιρεσία, τον μεταφορικό λόγο ο οποίος εφευρέθηκε και χρησιμοποιήθηκε για να ποδηγετήσει τον Ελληνισμό μεταξύ της πλειονότητας των αμόρφωτων απλοϊκών και αδαών, ανίκανος όμως να επιβληθεί και να αντιμετωπίσει τον Ορθό Λόγο, την Φιλοσοφία, την Διανόηση και την Επιστήμη των ολίγων Φιλοσόφων.

Ο Κέλσος μεταφέρει για πρώτη φορά την επιχειρηματολογία του στο ιστορικό και φιλοσοφικό πεδίο, επιχειρώντας να δώσει μια όσο το δυνατόν ολοκληρωμένη Ελληνική απάντηση σ’ ένα δόγμα που θεωρεί ότι προέρχεται από έναν δεισιδαίμονα και απολίτιστο λαό, ένα δόγμα που το θεωρεί προϊόν βάρβαρης σκέψης. Περιβάλει με κύρος και τον Ησίοδο και τον Πυθαγόρα και τον Ηράκλειτο. Και παρότι ό ίδιος πλατωνιστής εκθειάζει τον στωικό Επίκτητο.

Η έννοια της θρησκευτικής ταυτότητας ήταν άγνωστη στους Έλληνες. Οι Έλληνες δεν είχαν συγκροτημένη εκκλησία με την σημερινή μορφή. Δεν υπάρχουν επιβεβλημένα ιερά κείμενα και εξ αποκαλύψεως αλήθειες. Οι Έλληνες εμπνέονται από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, από τους μύθους και την φιλοσοφική και θεολογική τους ερμηνεία, και ο πολυθεϊσμός τους είναι ανεκτικός και ανοικτός χωρίς δόγματα(με την χριστιανική έννοια και χρήση του όρου δόγμα-μονοδιάστατο). Η διαφορά που θα διατύπωνε ένας φιλοσοφημένος εθνικός την εποχή του ανάμεσα στον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό, είναι η διαφορά ανάμεσα στον Ορθό Λόγο και την άλογη πίστη στον Λόγο και την πίστη, ανάμεσα στη Έλλογη πεποίθηση και την τυφλή πίστη. Για εκείνους που ανατράφηκαν με την κλασική ελληνική φιλοσοφία, η πίστις σήμαινε την χαμηλότερη βαθμίδα της γνωστικής λειτουργίας: ήταν η πνευματική κατάσταση των απαίδευτων, που πίστευαν σε διαδόσεις χωρίς να είναι σε θέση να στηρίξουν την πεποίθησή τους.

Για τον Κέλσο οι Χριστιανοί είναι οι εχθροί της επιστήμης αφού ότι επιστημονικό που αντιτίθεται στα χριστιανικά δόγματα εξ’ ορισμού απορρίπτεται. Αργότερα ο Πορφύριος φαίνεται να τους κατηγορεί με τον ίδιο τρόπο για μια «άλογη και αβασάνιστη πίστην» και ο Ιουλιανός αναφωνεί, «Δεν υπάρχει τίποτε στη φιλοσοφία σας εκτός από μια λέξη. Πίστευε!»

Παρά το γεγονός ότι οι Χριστιανοί δανείσθηκαν θέσεις από την Ελληνική Φιλοσοφία αυτή η διαφορά παραμένει αναλλοίωτη έως σήμερα και δεν φαίνεται ότι γεφυρώνεται αφού το ασαφές μη ελέγξιμο και μη αποδεικτικό μονοδιάστατο δόγμα αποτελεί πυλώνα του Χριστιανισμού.

Η επικράτηση του Χριστιανισμού δεν ήταν μια ειρηνική και φυσιολογική μετεξέλιξη του Ελληνικού πολιτισμού, διότι ο Χριστιανισμός σαν ένα Ιουδαϊκό «μίασμα» έγινε εφαλτήριο και μέσο για την καταστροφή του Ελληνικού πολιτισμού, μνημείων, συγγραμμάτων, αγαλμάτων, καλλιτεχνημάτων, και οδήγησε την Ευρώπη στο σκοτάδι για αιώνες.. Η καταστροφή αυτή του Ελληνικού πολιτισμού δεν ήταν στατιστικά τυχαία όπως άλλες καταστροφές που συνέβησαν σε διάφορους λαούς, αλλά μεθοδευμένη και εξακολουθητική από τα γνωστά κέντρα που διαχρονικά πολεμήσανε τον Ελληνικό πολιτισμό από αμνημονεύτων χρόνων, και που αυτό ίσως κρύβει αλήθειες που επιμελώς ως φαίνεται κάποιοι τις αποκρύπτουν. Οι Έλληνες ποτέ δεν εξαπέλυσαν διωγμούς θρησκευτικούς. Αυτοί έγιναν από Ρωμαίους

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Σημείωση: Επειδή ο Κέλσος χρησιμοποίησε στην επιχειρηματολογία του Ορθό Λόγο και οι διατυπώσεις του μπορεί να θεωρηθούν ακραίες και ανάρμοστες για δημοσίευση στο Διαδίκτυο από κάποιους, όπου κρίναμε σκόπιμο διαμορφώσαμε τις διατυπώσεις του και τις διατυπώνουμε σε μορφή γενικευμένου ερωτήματος χωρίς όμως να μεταβάλλεται η ουσία της επιχειρηματολογίας του. Οποιοσδήποτε μπορεί να ανατρέξει στο βιβλίο ΄΄Αληθής Λόγος΄΄ που κυκλοφορεί ελεύθερα.

‘Οσο για το δόγμα τους έχει βάρβαρη προέλευση.…οι Έλληνες είναι οι πιο κατάλληλοι να κρίνουν την αρετή και να επιβεβαιώνουν την αξία των όσων σκαρφίζονται οι βάρβαροι.

Ότι δεν είναι λογικό, αντικείμενα που κατασκευάσθηκαν από ανθρώπους να λατρεύονται ως θεοί το γνώριζαν και οι Πέρσες. Αλλά και ο Ηράκλειτος λέει, όσοι λατρεύουν τα άψυχα για θεούς δεν διαφέρουν από κάποιον που πιάνει συζήτηση με τους τοίχους.

Όμως αν πρόκειται να ενστερνισθούν κάποιο θρησκευτικό δόγμα, πρέπει να έχουν για οδηγό τους τη λογική. Γιατί όποιος πιστεύει χωρίς πρώτα να ελέγξει λογικά ένα δόγμα, είναι βέβαιο πως θα απατηθεί.

Το να αποδέχεσαι το δόγμα, ότι ένας άνθρωπος είναι υιός Θεού είναι καταστροφικό για τον άνθρωπο. Αν και ριζωμένο αυτό στα κατώτερα στρώματα και τους αμαθείς εντούτοις βρίσκει ανταπόκριση και σε άλλους μετριοπαθείς και περισσότερο μορφωμένους.

Πως τεκμηριώνεται ότι κάποιος άνθρωπος είναι υιός Θεού. Πως ορίζεται η έννοια της προφητείας, του Θεού και του υιού αυτού. Πως γεγονότα πουλιά φωνές είναι δυνατόν να θεωρηθούν ότι εκπορεύονται από τον Θεό όταν δεν γνωρίζουμε τίποτα περί Θεού. Πότε θεωρείται ότι εκπληρώνεται μια προφητεία και πως θεωρείται ότι εκπληρώνεται μια προφητεία στη συγκεκριμένη περίπτωση και ακόμη στο μέλλον δεν θα ευρεθεί άλλη περίπτωση πιο επακριβής. Καθοριστικός παράγων εκτός της σαφήνειας ορισμού της για να μη είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία τίθεται και ο χρονικός προσδιορισμός της διότι στο μέλλον των χιλιάδων και εκατομμυρίων ετών μπορεί να βρεθούν περίπτωσεις που να ταιριάζολύν καλύτερα στην προφητεία, και τότε τι επιλέγουμε.

Φοβάται ο Θεός τον άνθρωπο; Παλινωδεί ο Θεός; Άλλοτε στέλνει αγγέλους για βοήθεια και άλλοτε τον δοκιμάζει κατά περίπτωση. Πως τεκμηριώνεται ότι έτσι εμφανίζεται και ενεργεί ο Θεός και δεν είναι αυτά ανθρώπινα κατασκευάσματα και αποκυήματα φαντασίας ή εκ του πονηρού προερχόμενα.

Ο υιός του Θεού έχει καθορισμένες ιδιότητες. Όταν αγνοούμε τις ιδιότητες του Θεού πατέρα πως γνωρίζουμε του ομοούσιού του Θεού. Ουδείς άνθρωπος τον γνωρίζει. Διάφορα μαγικά που κάνουν κάποιοι ποιο θαυμαστότερα δεν τεκμηριώνουν ότι είναι υιοί Θεού και αυτοί; Δεν υπάρχει εξαίρεση. Υιοί Θεού δεν γεννώνται σαν άνθρωποι.

Περί θανάτου και ανάστασης νεκρού. Πως ορίζεται ο θάνατος και πως η ανάσταση. Θάνατος κάποιου σημαίνει ότι δεν θα αναστηθεί ποτέ. Όταν αναστηθεί και επανέλθει στη ζωή σημαίνει δεν πέθανε. Τον νεκρό δεν δύναται να αναστήσει κανένας Θεός. Ούτε ο Θεός μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Μόνον ότι του επιτρέπεται από τις ιδιότητες του πεδίου και του κόσμου στον οποίο ζει.

Τα αρχικά ιερά κείμενα διορθώθηκαν πολλές φορές προκειμένου να αντιπαρέρχονται την κριτική. Οι επικαλούμενες ως αληθείς προφητείες γράφουν και άλλα τα οποία δεν ταιριάζουν και ακόμη εμφανίσθηκαν στη γη πολλοί άλλοι που οι προφητείες ταιριάζουν καλύτερα, ή μπορεί στο μέλλον να εμφανισθούν άτομα που να εκπληρώνονται οι προφητείες σ΄ αυτούς καλύτερα

Αφού δηλώνεται ότι αναστήθηκε και αυτό το γεγονός παρουσιάζεται σαν θεϊκή απόδειξη, αμφισβητούμενο όμως από την πλειοψηφία και σχεδόν όλους τους μορφωμένους θα μπορούσε να το είχε κάνει έτσι ώστε να γίνεται παραδεκτό από όλους. Αλλά ένα είναι βέβαιο ότι οι θεοί ζουν στον κόσμο τους και ούτε ανθρώπους πεθαμένους ανασταίνουν ούτε μπορούν να κάνουν οτιδήποτε παρά μόνον ότι απορρέει από το περιβάλλον και τον φυσικό χώρο που ζουν όπως και οι άνθρωποι δεν δύνανται να κάνουν οτιδήποτε. (Θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε τον άνθρωπο θεό του υλικού κόσμου που ζούμε και βιώνουμε. Την αλήθεια αυτής της ρύσης θα προσπαθήσουμε να τεκμηριώσουμε σε προσεχές άρθρον μας).

Ο καυγάς μεταξύ Ιουδαίων και Χριστιανών φαίνεται ότι είναι περί όνου σκιάς. Δεν υπάρχει μεταξύ τους διαφορά: και οι δύο έχουν προφητείες και ότι θα έρθει ανάμεσα στους ανθρώπους ένας σωτήρας. Η διαφορά τους βρίσκεται στο αν ήδη έχει έρθει ή όχι ακόμη.

Πως μπορεί να κοροϊδεύουν τους Αιγυπτίους, που στο κάτω κάτω μας εξηγούν ότι τα ζώα τα λατρεύουν ως σύμβολα αοράτων, αιωνίων ιδεών και όχι όπως νομίζει ο πολύς κόσμος, ως ζώα καθαυτά,

Τους Διόσκουρους, τον Ηρακλή, τον Ασκληπιό και τον Διόνυσο για τα καλά που προσέφεραν στην ανθρωπότητα οι Έλληνες τους αποκάλεσαν θεούς. Παρόλα αυτά οι Χριστιανοί αυτό δεν το αποδέχονται γιατί υπήρξαν στη αρχή άνθρωποι. Όμως και ο δικός τους Θεός στην αρχή γεννήθηκε άνθρωπος, και αφού αναστήθηκε κατ΄ αυτούς και τον είδαν κάποιοι δικοί τους μετά δεν ξαναεμφανίσθηκε . Δηλαδή η αποκαλούμενη ανάσταση ήταν για μόνον χρονική περίοδο; Πολλά θαυμαστά γινόταν και γίνονται και από άλλους και κάνουν πολύ μεγαλύτερα από ότι ο Θεός τους. Άνθρωποι να υπερίπτανται, να χάνουν το βάρος τους, να εμφανίζονται τραπέζια με τρόφιμα, να εξαφανίζονται άνθρωποι και να εμφανίζονται αλλού να αναστένωνται άλλοι κλπ. Γιατί και αυτοί δεν είναι θεοί αφού κάνουν και θαυμασιότερα κατά περίπτωση.

Οι ποιο συνετοί Χριστιανοί επιβάλλουν να μη πλησιάζουν στις κοινότητες μορφωμένοι, λογικοί γιατί το θεωρούν βλαπτικό. Κοντά τους θέλουν αμαθείς, αμόρφωτους, νήπια, αμαρτωλούς. Δυσκολότερα πλούσιος εισέρχεται στην βασιλεία παρά…. Οι αμαρτίες των αμαρτωλών των ανόητων, των δαιμονισμένων απαλείφονται και πηγαίνουν στην βασιλεία των ουρανών με μια ειλικρινή μετάνοια. Γιατί αυτή η προτίμηση;

Οι θεοί είναι αθάνατα όντα. Δεν πεθαίνουν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υφίστανται καμία από τις υλικές μεταβολές των ανθρώπων και παραμένουν αμετάβλητοι και οι ίδιοι ως έχουν, συνεπώς δεν μπορεί κατ΄ ουδεμία έννοια να μεταβληθούν σε ανθρώπους αφού είναι αμετάλλακτοι γιατί τότε παύει να ισχύει η αθανασία τους. Η ιστορία της κιβωτού είναι κλεμμένη και για να δείξουν κάτι το εξαιρετικό μέσα στην κιβωτό είπαν και γράψανε ότι σώθηκαν όλα τα ζώα και τα φυτά της γης . Πόσο μεγάλη θα ήταν αυτή η κιβωτός κατασκευασμένη από ξύλο. Είναι αδύνατον αυτό και με την σημερινή τεχνολογία. Δηλώνουν αλληγορική σημασία, αλλά τότε παύει να ισχύει η αξιοπιστία της περιγραφής και έτσι ο καθείς μπορεί να εξάγει το δικό του συμπέρασμα.

Ο Θεός και ο υιός του Θεού ούτε ποτέ κατέβησαν στη γη ούτε μπορεί ποτέ να κατεβούν γιατί παύουν να είναι θεοί. Στον κόσμο που ζούμε δεν μπορούν να ζήσουν θεοί, γιατί τότε δεν είναι θεοί αλλά άνθρωποι.

Συνεχίζεται